فیلم ضعیف و نچندان جالب. فیلم داستان تکراری و معمولی داشت نکته بزرگ و منفی داستان شخصیت اصلی فیلم که پسر بچه ای است که چپ و راست داره از همه کتک میخوره ولی در مقابل آدم ربا و چهره منفی قرار میگیره که پلیسا از گرفتنش عاجزند. فیلم صحنه های حوصله سر بر زیاد داره و هر نیم ساعت ممکنه یک صحنه ترسناک و هیجانی رو ببینید فضای فیلم هم بیشتر در محیط تاریک میگذرد که بازم نکته منفی دیگری هست. ریدمان کارگردان به اینجا ختم نمیشه و نحوه فیلمبرداری و صحنه های فیلم را جوری نشان میدهد که حوادث دارد در چهل یا پنجاه سال پیش اتفاق می افتد که بازم از جذابیت فیلم میکاست. بیشتر دقایق فیلم پسره تلفن تو دستشه و داره خزعبلات میگه و کارگردان میخواد او تلفن رو بکنه تو چشم ما تا به ما بفهمونه که دلیل اینکه اسم فیلم را گذاشتم تلفن سیاه منظورم همین تلفن بود. فیلم شروعش متوسط بود ولی در ادامه هر چی رو به جلو میرویم جذابیت کمتر میشود و صحنه های بی مورد و بدون منطق بیشتر میشود و کم کم به سوی هندی شدن پیش میرود. و در پایان و صحنه های پایانی هندیا باید جلوش لنگ بندازن به شدت تخیلی و غیر واقعی میشود به صورتی که حالم از خودم بهم خورد که چرا اینو دیدم اصلا (چون جز پرفروش ها بوده انتظار ازش بالا بود ولی متاسفانه رید) یعنی سکانس پایانی فیلم یک افتضاح بود برای یک فیلم ترسناک
ایده بادکنک هم تکراری بود تو فیلم IT بهترشو دیده بودیم فقط رنگشو عوض کردن