اگه بخوام این انیمه رو توصیف کنم، باید بهش بگم انیمهای با مخاطب بزرگسال. البته نه در این معنی که محتوای درونش چیزی در ارتباط با خشونت یا سکس داره، بلکه این انیمه برای مخاطبینی با درک بیشتر از کنایات و اشارههای انیمه ساخته شده. اگر بخواییم بیشتر در مورد این که این انیمه چیه صحبت کنمی، باید بگیم داستانهایی کوتاه، ولی جزئی از کل منسجم هستند. داستانهایی که در رابطه با کلنجار رفتن ژاپنیها با فرهنگ و اسطورههای قدیمی سعی کردند به لطیفترین شکل ممکن اون میل به برگشتن به داستانهای و روئاهای قدیمیشون و بیماریهایی که این آرزو براشون به ارمغان آورده صحبت میکنند. در واقع خود کاراکتر موشیشی داستانی از امتناع این آرزوئه که داره با سفر در همهجای ژاپن، به مردم یاد میده چطور با این جدال کنار بیان و جون سالم ازش به در ببرند. پیامهای محیط زیستی داستانها و تصاد کنترل طبیعت توسط انسان و نافرمانی اون به قدری واضح هستند که کلا بهشون اشاره نمیکنم.
انیمه از بهترین آثاریه که تا به حال دیدم و در کنارش، موسیقی متن جادوییش برای شما تجربهای نیمه عرفانی خواهد بود.
انیمه از بهترین آثاریه که تا به حال دیدم و در کنارش، موسیقی متن جادوییش برای شما تجربهای نیمه عرفانی خواهد بود.