دانلود فیلم On the Road 2012

درست بعد از جنگ جهانی دوم در اواسط قرن بیستم نسلی از نویسندگان آمریکایی ظهور کردند که به آن‌ها جنبش یا نسل بیت می‌گویند. نسل قبلی نویسندگان آمریکا که کسانی همچون فیتزجرالد و همینگوی بودند خود را نسل گم‌گشته می‌نامیدند نسلی که می‌نوشتند تا اعتراض کنند. برخلاف آن‌ها نویسندگان نسل بیت مغموم نبودند، آن‌ها می‌نوشتند تا سرحال شوند.
 
نسل بیت هنجارشکن‌هایی مخالف با ارزش‌ها عرف جامعه و تجربه بودند و در این راه هراسی از اعتیاد به الکل و مواد مخدر هم نداشتند. در دوره‌ای که هنوز جنبش‌ همجنس‌گرایان به راه نیفتاده بود، همجنس‌گرایی برخی از اعضای این نسل، جنجالی را در جامعه نسبتا سنتی آمریکا به راه انداخت.
 
نویسندگان نسل بیت در دنیای ادبیات و هنر، درست نقطه ی مقابل فرم گرایی رایج در اوایل قرن بیستم بودند. آن ها ادبیاتی را به وجود آوردند که جسارت و بی پردگی بیشتری داشت و در انتقال مفاهیم و احساسات، بسیار قدرتمند عمل می کرد. آثار هنری خلق شده توسط مدرنیست های آمریکایی از بسیاری از جهات مورد انتقاد نویسندگان نسل بیت قرار می گرفت. فرم گراییِ نئوکلاسیکِ چهره هایی همچون تی اس الیوت به خاطر بیش از اندازه دور بودن از زندگی و تجربه ی واقعی توسط آن ها پس زده شد. نویسندگان این جنبش برای خلق بینش مشخص خود از فرهنگ و ادبیات، از منابع گوناگونی بهره بردند.
 
چندین نویسنده ی بنیان گذار در این جنبش، شاعران مکتب رمانتیک را به عنوان تاثیرگذارترین عامل بر آثار خود میشمردند. پرسی بیش شلی و ویلیام بلیک اغلب به عنوان دو چهره ای شناخته می شوند که اثرگذاری ویژه ای بر زیبایی شناسی نسل بیت داشتند. البته علاوه بر این تأثیرپذیری از مکتب رمانتیک، گرایش های سوررئالیستی و ابزورد نیز در میان ها به چشم می خورد. آن‌ها به شعر، حکمت بودایی و موسیقی جاز هم گرایش داشتند و در نوشته‌های خود از آن وام می‌گرفتند.
 
در دو دههٔ آینده نویسندگان بسیاری همچون ریچارد براتیگان، چارلز بوکوفسکی تحت تأثیر این جنبش بودند.
___________________________________________________________________________________________________________________________________________
نویسندگان نسل بیت نویسندگان نسل بیت علیرغم داشتن دیدگاه های ضد حکومتی و ضد دانشگاهی، تحصیل کرده تر و فرهیخته تر چیزی بودند که در نگاه اول به نظر می رسیدند و اغلب به طبقه ی متوسط جامعه تعلق داشتند. عصیان هنری این نسل تأثیرگذار حساب شده بود و آن ها از پیشینه ی ادبی و فرهنگی جامعه ی خود، آگاهی کامل داشتند.
 
بنیانگذاران نسل بیت در اوایل دهه ی 1940 در دانشگاه کلمبیا با هم آشنا شدند. جک کروآک و آلن گینزبرگ، هسته ی مرکزی گروه اولیه را به وجود آوردند و تا سال ها، حامیان اصلی جهان بینی بیت باقی ماندند. جک کرواک به‌همراه شماری از نزدیک‌ترین دوستان خود همچون نیل کسدی ، آلن گینزبرگ، و ویلیام باروز که ساعت‌های زیادی را با هم به خوشگذرانی، شعرخوانی، سفر، و حتی مصرف مواد مخدر می‌گذراندند از مهم‌ترین چهره‌های نسل بیت آمریکا هستند. اونا کاپیتالیسم را مخرب برای روح انسان، و مانعی برای رسیدن به برابری اجتماعی در نظر میگرفتند.
 
علاوه بر نارضایتی از فرهنگ مصرف گرا، نویسندگان نسل بیت همچنین به کوته فکری های نسل والدین خود تاختند. تابوهایی که در رابطه با صحبتهای بی پرده درباره ی مسائل جنسی وجود داشت، از نظر آن ها ناسالم و احتمالا آسیب زا برای روان انسان در نظر گرفته می شد. نویسندگان و شاعران نسل بیت، الهام‌بخش جوانان دهه ۱۹۶۰ در پیدایش جنبش هیپی و مه ۱۹۶۸ فرانسه، و به‌زیرکشیدن اصول جامعه آمریکا، مانند مخالفت با جنگ ویتنام بودند.
 
آتش نسل بیت به همان سرعتی که شعله ور شده بود، فروکش کرد. جای خالی آن ها به سرعت توسط بیتنیک ها پر شد. علیرغم اسم های مشابه، بیتنیک ها شباهت های اندکی با نسل بیت داشتند. آن ها به جای یک جنبش یا ایدئولوژی، بیشتر نوعی مد و فَشن را ارائه دادند. نسل بیت همچنین در شکل گیری جنبش هیپی ها در دهه ی 1960 نیز بسیار تأثیرگذار بودند، اگرچه شاید خودشان چندان علاقه ای به مطرح کردن این ادعا نداشته باشند. نسل بیت هیچوقت از نظر تعداد و آمار، به جنبشی بزرگ تبدیل نشد اما از نظر تاثیرگذاری و جایگاه فرهنگی، از همه ی جنبش های دیگه قدرتمندتر بود.
  
اصطلاح نسل بیت Beat Generation را اولین بار جک کرواک در سال ۱۹۴۸ به کار برد. هربرت هانک کلمه بیت Beat را برای توصیف کسی استفاده می‌کرد که بی‌پول بود و چشم‌اندازی در زندگی نداشت. اما کرواک اصرار داشت که بیت از کلمه بئاتیفیه beatification آمده که در ادبیات مذهب کاتولیک به مرحله آمرزیدگی، یک مرحله پیش از تقدیس، گفته می‌شود. به این شیوه، کرواک می‌خواست بر خوشبختی و سعادت بی‌اندازه نسل خود تأکید کند.
 
_____________________________________________________________________________________________________________________________
مهمٰ‌ترین کتاب کرواک به نام در راه در طول سه هفته و بر روی یک کاغذ رول نوشته شد. این کتاب را کتاب مقدس نسل بیت می‌دانند. گرچه پیدا کردن ناشر برای در راه شش سال طول کشید اما بعد از منتشر شدن با استقبال زیادی مواجه شد و شهرت زیادی برای کرواک به ارمغان آورد. این کتاب داستان سفرهای کرواک در آمریکا است. او از یادداشت‌هایی که در این سفرها برداشته بود در رمان‌های دیگرش هم استفاده کرد.
 
او علاوه بر نویسندگان آمریکایی مثل هنری میلر -چه از نظر جهان‌بینی چه از نظر زبانی- از سوررئالیست‌ها و نویسندگان فرانسوی چون مارسل پروست و لوئی فردینان سلین نیز تأثیر گرفته بود.

 
جک کرواک در سال ۱۹۶۹ در اوج شهرت و اعتبار بر اثر خونریزی داخلی به دلیل مصرف بیش از حد الکل درگذشت. کرواک گفته بود: «اما هنوز، اما هنوز، افسوس، افسوس بر کسانی که می‌اندیشند نسل بیت یعنی جنایت، بزهکاری، بی‌عفتی، ضد اخلاق... افسوس بر آن‌ها که بر این اساس به آن‌ها حمله می‌کنند فقط چون که تاریخ و آرزوی روح انسان‌ها را درک نمی‌کنند.... درواقع افسوس بر کسانی که فیلم‌های شیطانی درباره‌ی نسل بیت می‌سازند که در آن‌ها زن‌های خانه‌دار بیگناه توسط بیت‌ها مورد تجاوز قرار می‌گیرند. افسوس بر کسانی که بر نسل بیت آب دهان می‌اندازند که باد آن را به سوی خودشان برمی‌گرداند.»