چارلز برنده عجیب و غریب یک قرعهکشی است که به تنهایی در یک جزیره دورافتاده زندگی میکند و رویای این را دارد که گروه موسیقی مورد علاقهاش را دوباره دور هم جمع کند.
وبلاخره بعد از مدت ها فیلمی دیدم که ارزش وقت گذاشتن داشت و مفهوم داشت. این فیلم برای کسایی که حوصله دارم و دنبال اکشن یا هیجان یا زد و خورد و فانتزی های خاص علمی تخیلی نیستن به نظرن میتونه عالی باشه چون مفهوم زندگی را که مجموعه ای تنهایی خاطرات مفاهیم و حتی شخصیت های جالب هست به تصویر می کشه . فیلم نگاهی تازه داره به معنای زندگی به دور از بحبوحه زندگی این روز ها پر از شلوغی و حرص و طمع بیشتر و بیشتر و یا کلیشه هایی که ما غرقش شدیم و یک زندگی مکانیکی که همه در حال یک رقابت بی پایانیم و بلکه میخواد بگه مفهوم زندگی اینا نیست. در زندگی مسابقه ای نیست و زندگی یک سادگی بی آلایش را داره و شاید همین مفعوم و زیبایی زندگی هست و شاید دلیل همه استرس های ما که نتیجش شده افسردگی بیخوابی و نارضایتی همین کلیشه هاست و فیلم درواقع داره این نگاه عمومی را مطرح میکنه با ارائه زاویه دید جدیدی به زندگی. فیلم را با حوصله نگاه کنین و دنبال اتفاقات تند نباشید و اخر داستان حس خوبی پیدا میکنین با نگاه جدیدی که بهتون میده و اینم بگم که شخصیت جدید و جالبی که توی داستان باهاش مواجه میشید. جابه که این شخصیت کاملا واقعی هست و ادای هیچ کسو در نمیاره و با خوش قلبی شما جذبش میشید و نشون میده دنیا به اینجور ادما نیاز داره نه صرفا قهرمانان عضلانی یا ادمای فوق باهوش.امیدوارم بعد دیدن فیلم نظراتون را بهم بگید. :)