این فیلم آدم رو میبره قشنگ داخل فیلم، به شدت دیدنی هستش،
پاسخ
۰
۰
۰
۱ سال پیش
mohammad22222
خلاصه بگم طرف قصه بابا بزرگش از جنگ رو گرفته و فیلمش کرده فیلم که چه عرض کنم بیشتر باید گیم کامپیوتری میشد
پاسخ
۰
۰
۲
۱ سال پیش
s_falegari
"فقط یک راه وجود داره که این جنگ تموم بشه، (توسط) کسی که زنده میمونه"
اولین فیلم در ژانر حماسی_جنگی که نویسنده اون یک خانم است حرف های زیادی برای گفتن داره. کارگردانی فیلم بدون شک از نقاط قوت فیلمه اما دلیل اصلی موفقیت فیلم، فیلم برداری بینظیر و فوق العاده راجر دیکنز است. فیلم 1917 به لطف طراحی صحنه و فیلم برداری عالی، پر از صحنه های حیرت انگیزه. چرا که در طول فیلم، دوربین همیشه رو به جلو می ره و بعضی وقت ها به اطراف میچرخه اما متوقف نمی شه که این موضوع نمادی است برای اینکه داستان به موقع به مقصد برسه و سفر رو متوقف نکنه.
تقریبا میتونم بگم بازی همه بازیگر ها عالی بود از جمله جورج مکی، دین چپمن و به خصوص اندرو اسکات که فقط چند دقیقه در فیلم حضور داشت اما در صحنه ابتدایی ورود او، با اینکه فقط پایین تنه وی رو میبینیم و صداش رو میشنویم، کامل متوجه میشیم که چه بازی عالی از خودش نشون میده. همچنین بندیکت کامبربچ هم با وجود حضور کوتاهش باعث میشه بتونیم انگیزههای وی رو درک کنیم و حس کاملا درستی رو به بیننده انتقال میده.
در مورد صحنه پایانی فیلم هم میشه مدت ها صحبت کرد که چقدر شوکه کننده بود و بیننده رو محو تماشا میکرد.موسیقی فیلم هم که چاشنی فیلم رو قوی تر کرده بود و واقعا لذت بخش بود.
اما نکات منفی فیلم، با وجود نویسندگی نسبتا خوب میشه از داستان فیلم باگ های کوچیکی گرفت که جای اصلاح و بهتر شدن داشت. همچنین به شخصه استفاده از نور طبیعی رو یه محدودیت برای فیلم میدونم که در بعضی صحنه ها اشکال این نوع نور پردازی دیده میشد و این ممکنه باعث آزار بیننده بشه. علاوه بر اینها فیلم 1917 یک فیلم در ژانر جنگیه و اتفاقاتی که مدام در میدون جنگ میوفته رو نشون میده، اما با این حال اکشن کمی داره و یه مقدار نامتعارفه (یکی از باگ های داستانی).
در آخر باید بگم از نظر بنده این فیلم شایسته اسکار بهترین فیلم برداری و طراحی صحنه اس و میشه نتیجه گرفت که بخاطر دوستمون (یا شاید خانواده مون) اگه لازم باشه باید از جهنم هم رد بشیم.
اولین فیلم در ژانر حماسی_جنگی که نویسنده اون یک خانم است حرف های زیادی برای گفتن داره. کارگردانی فیلم بدون شک از نقاط قوت فیلمه اما دلیل اصلی موفقیت فیلم، فیلم برداری بینظیر و فوق العاده راجر دیکنز است. فیلم 1917 به لطف طراحی صحنه و فیلم برداری عالی، پر از صحنه های حیرت انگیزه. چرا که در طول فیلم، دوربین همیشه رو به جلو می ره و بعضی وقت ها به اطراف میچرخه اما متوقف نمی شه که این موضوع نمادی است برای اینکه داستان به موقع به مقصد برسه و سفر رو متوقف نکنه.
تقریبا میتونم بگم بازی همه بازیگر ها عالی بود از جمله جورج مکی، دین چپمن و به خصوص اندرو اسکات که فقط چند دقیقه در فیلم حضور داشت اما در صحنه ابتدایی ورود او، با اینکه فقط پایین تنه وی رو میبینیم و صداش رو میشنویم، کامل متوجه میشیم که چه بازی عالی از خودش نشون میده. همچنین بندیکت کامبربچ هم با وجود حضور کوتاهش باعث میشه بتونیم انگیزههای وی رو درک کنیم و حس کاملا درستی رو به بیننده انتقال میده.
در مورد صحنه پایانی فیلم هم میشه مدت ها صحبت کرد که چقدر شوکه کننده بود و بیننده رو محو تماشا میکرد.موسیقی فیلم هم که چاشنی فیلم رو قوی تر کرده بود و واقعا لذت بخش بود.
اما نکات منفی فیلم، با وجود نویسندگی نسبتا خوب میشه از داستان فیلم باگ های کوچیکی گرفت که جای اصلاح و بهتر شدن داشت. همچنین به شخصه استفاده از نور طبیعی رو یه محدودیت برای فیلم میدونم که در بعضی صحنه ها اشکال این نوع نور پردازی دیده میشد و این ممکنه باعث آزار بیننده بشه. علاوه بر اینها فیلم 1917 یک فیلم در ژانر جنگیه و اتفاقاتی که مدام در میدون جنگ میوفته رو نشون میده، اما با این حال اکشن کمی داره و یه مقدار نامتعارفه (یکی از باگ های داستانی).
در آخر باید بگم از نظر بنده این فیلم شایسته اسکار بهترین فیلم برداری و طراحی صحنه اس و میشه نتیجه گرفت که بخاطر دوستمون (یا شاید خانواده مون) اگه لازم باشه باید از جهنم هم رد بشیم.