چهار دوست از روستایی در پنجاب رویای مشترکی دارند: رفتن به انگلستان. مشکل آنها این است که نه ویزا دارند و نه بلیط. یک سرباز قول می دهد که آنها را به سرزمین رویاهایشان ببرد...
به عنوان یک ایرانی هیچوقت این توهین رو نمیپذیرم صرفا جهت اطلاع دوستان حفظ تمامیت ارضی کشور به عهده ارتشه که از اول هم پشت مردمش بوده به کنار. مرزبانی کشور هم جزوی از ارتشه نه سپاه و بیش از نود درصدش تشکیل شده از جوون های سرباز نه کادر پس این یک توهینه به کل پسر های سرزمینم. هیچوقت تایید نمیکنم این صحنه رو و وقعا جاشه که بگم یه نادر شاه معذرت
کلیات موضوع فیلم خوب بود اما سکانس ضد ایرانی که داشت ناراحت کننده و به دور از واقعیت بود و حتی از لحاظ هنری هم تنها اِلِمان ایرانی بودن سربازان رو رادیو گوش دادن به زبان فارسی گذاشته بود و بس. یادشون رفته یه زمانی فارسی حرف میزدن
فیلم بسیار زیبایی بود و بعد از مدت ها من که اصلا فیلم هندی نمی بینم رو هیجان زده کرد ، میخکوب کرد و اشکم رو در آورد و یاد خیلی از ایرانی هایی انداخت که در مسیر سخت قدم بر می دارن ، در مورد بخش عبور از مرزها هیچ توهینی به مردم و ایرانی ها نشد و واقعیت رو به نمایش گذاشت ، کسی که هویت اون اسم و آرم رو روی شونه نظامی ها رو ببینه کاملا متوجه می شه که منظور چی هست . هویت ایران در این 45 سال خلاصه نمی شه و به نظرم لکه ننگی است که در فیلم ها عرق شرم به پیشونی یک ایرانی واقعی خواهد انداخت .اما یک ملت در یک کشور مثل ایران به قدری ضعف در یکی شدن دارند که قطعا کشورهای دیگه نظامی های حکومتی ، در مرز های ایران رو جزو قاتل ترین و بی رحم ترین ها در مرزها بشناسند .
تو روز روشن جلو این همه دوربین به هزاران آدم و بچه کوچیک که هموطنشه هم رحم نکردن حالا اینو میگید توهین
واقعا باید همچین فیلم هایی ساخته شن تا ذات ایرانی هارو همه دنیا ببینن.
خیلی قشنگ بود
در ضمن توهین به ایرانی ها نکرد