عجیبه چنین مستندی هنوز کامنت نگرفته..دوستان عزیز از دیدن مستند غافل نشید..واسه من که بیشتر زندگیم رو با صدای امثال کریس دی برگ و سلین دیون گذراندم دیدن چنین آثاری از واجبات است و بس..البته این مستند دیدنش واقعا دل میخواد به خصوص 20 دقیقه ی پایانی..به جرات میگم صدا روی دست این زن دوست داشتنی دیگه نمیاد..افسوس که این بیماری عجیب متاسفانه محدود کرده سلین دیون رو اما وجود این شخص به تنهایی اعتباریست برای دنیای موسیقی..مگه میشه اهل سینما باشی و عاشق صدای سلین دیون در تایتانیک نشده باشی؟اهل موسیقی باشی و عاشق اثر مشکترک بی جیز و سلین دیون نشی؟عمرشان جاوید