زندگی پاندول وار، روتین های تکراری، روز ها و لحظه های سیاه سفید و بی روح...
اما شوق و ذوق و غم و شادی های کوچیک، خط های رنگی ای رو روی این صفحه بی رنگ میکشن که نقاشی بزرگتری رو به اسم زندگی شکل میدن.
چه لبخند یک بچه باشه، چه موسیقی، چه خبر مرگ... هر کدوم یه رنگ.
انتقال مفهوم خوبی داشت که درخور امتیازش هست.
مرسی آوا
اما شوق و ذوق و غم و شادی های کوچیک، خط های رنگی ای رو روی این صفحه بی رنگ میکشن که نقاشی بزرگتری رو به اسم زندگی شکل میدن.
چه لبخند یک بچه باشه، چه موسیقی، چه خبر مرگ... هر کدوم یه رنگ.
انتقال مفهوم خوبی داشت که درخور امتیازش هست.
مرسی آوا
بعد از تماشای فیلم عمیقا به این پرسش فکر می کنید که واقعا زندگی به جز این چیه؟
ممنون از سایت آوامووی