به نظرم بهترین انیمه امسال بود. با این حال که توی قسمت های اول به خاطر ریتم کند داستان و نداشتن صحنه های اکشن برای من خسته کننده بود ولی به خاطر زیبایی تصویری ای که داشت چند قسمت دیگه هم دیدم و بعد گیرایی شروع شد. ترکیب تمام عناصر داستانی و شخصیت ها و سادگیش به من حس زنده و واقعی بودن دنیای فریرن رو داد.
بی شک بهترین انیمه سال هستش ، بزرگترین عاملی که باعث بهترین شدنش میشه ضد کلیشه بودنش ، توی تمام قسمت ها ما شاهد شکستن کلیشه بودیم که برام بشدت جذابه ، انیمه پیام های خوبی رو داره حمل میکنه و به زیبایی انتقال میده ، اولین حرکت بینظیر ، شروع انیمه باعث میشه مخاطب احساس کنه داره فصل دو رو میبینه چرا که نقش های اصلی درحال برگشت از یک ماجراجویی هستن ، جالبه که خیلی از اون ها حتی نقش اصلی هم نبودن و در واقعا کاراکتر های اصلی بعدا وارد میشن این هم جالب بود، اکثرا داخل انیمه های اکشن ما تا قسمت اخر منتظریم باس کشته بشه و نقش های خوب برنده بشن ، اون انیمه هایی که یک کوچولو وجدان دارن حداقل یک قسمت برای بعد از اتمام همچیز قرار میدن که خب شادی تیمی که برنده شده با دیگر کاراکتر ها رو دربر میگیره ، اما هیچ وقت نگفتن روند زندگی بعد از این اتفاق چطور خواهد شد که در این انیمه اتفاقا کل داستان روایت همین موضوع بود ، کاراکتر سازی بینظیر بود و کسی نقش هارا فراموش نمیکنه ، چیزی که زیاد به چشم میومد تضاد بود ، مثلا کشیش دائم الخمر ، اول داستان به طوری پیش میره که انگار نقش اصلی یک قدرت واحده اما جلوتر میفهمیم دست بالا دست بسیار است ، اگر بخوام ریز ریز بگم خیلی میشه پس فقط باید لذذت برد
تا قسمت ۶ که دیدم اصلا اکشن زیادی نداره ولی بدون اکشن هم نیست، خیلی خوب حس آرامش یه دنیای ایسکای رو به تصویر میکشه و داستان عمیق و آرومی داره. پیشنهاد میکنم.
بد نیست. ولی برای من یکم کسل کننده بود دیگه ادامه ندادم بعد دو قسمت. با توجه به این که بیشتر از 50 یا 60 تا انیمه تاحالا نگاه کردم و این اولین مورد بوده که کنسلش کردم