بعد از سریال فرندز ، این دومین سریالی بود که بعد از تموم شدنش حس فقدان دارم... خیلی دلم براشون تنگ شده... خیلی... میشینم از اول ببینم... دوباره ، شاید چند بار دیدم ...عالی بود
دوستان خیلی درمورد ریتم اعتراض کرده بودن که کنده
شاید یک مقداری کند باشه اما به هیچ عنوان خستهکننده نیست
به شدت آموزندهست، بازیها بد نیست (بازی دکتر مورفی بینظیره)
داستان واقعن خوبه
اما اگر خیلی به مسائل پزشکی علاقه ندارین خسته میشید از دیدنش
بعد از فصل 3 افت کرد به خصوص با رزیدنت هایی که به همه چی میخوردن جز رزیدنت (به نظرم بزرگترین نقطه ضعف سریال بود). درام سریال یه جاهایی خیلی خسته کننده میشد و میزدم جلو، ولی تا حد زیادی تونستن جنبه پزشکی و درام رو متعادل کنن. در کل، من دوس داشتمش و دارم دوباره نگاهش میکنم.
ضمنا، برای تقویت زبان هم فک میکنم مناسب باشه.
سریال خوب وجذابیه فقط دوچیز شدیدا رو مخمه
اولیش این که شان کلشو مث یه رباط میچرخونه و حرف میزنه رو اعصابه🤦♂️
دوم هم دکتر براون وقتی صداشو اروم میکنه و هممممششش همرو نصیحت میکنه اووق🤮
مابقی فیلم عالیه داستان جالبی هم داره🫠
سریال قشنگیه و خوبه که ازش لذت بردین. اینکه شان مدام سرشو میچرخونه علتش به همون بیماریش برمیگرده. اوتیستیکها از نگاه چشمی گریزونن و رفتار قالبی و تکراری دارن. ( مث چرخوندن سر و حرکاتِ تکری دستهاش، جزو مشخصههای اوتیسمه)
چون با این بچهها تجربه کاری داشتم عقیده دارم خیلی خوب با نقشش ارتباط برقرار کرده و معلومه روی این قضیه کار کرده و حالتهاشون رو دقیقاً میشناسه. یه وجه تمایز اینجور بازیگرها با اغلب بازیگرای ایرانی که مطالعه عمیقی روی نقشهای خاص ندارن همینه
شاید یک مقداری کند باشه اما به هیچ عنوان خستهکننده نیست
به شدت آموزندهست، بازیها بد نیست (بازی دکتر مورفی بینظیره)
داستان واقعن خوبه
اما اگر خیلی به مسائل پزشکی علاقه ندارین خسته میشید از دیدنش
ضمنا، برای تقویت زبان هم فک میکنم مناسب باشه.
خیلی جامع و خوب بود
از معدود سریالای ژانر درامه که میبینم و عالیه.
مرسی از آوامووی
اولیش این که شان کلشو مث یه رباط میچرخونه و حرف میزنه رو اعصابه🤦♂️
دوم هم دکتر براون وقتی صداشو اروم میکنه و هممممششش همرو نصیحت میکنه اووق🤮
مابقی فیلم عالیه داستان جالبی هم داره🫠
چون با این بچهها تجربه کاری داشتم عقیده دارم خیلی خوب با نقشش ارتباط برقرار کرده و معلومه روی این قضیه کار کرده و حالتهاشون رو دقیقاً میشناسه. یه وجه تمایز اینجور بازیگرها با اغلب بازیگرای ایرانی که مطالعه عمیقی روی نقشهای خاص ندارن همینه