درمورد فیلم میشه گفت که یک درام حال خوب کن بود، آدمهای خوب و ساده با نیت های خوب. موضوع خاصی نداره ولی مفهوم انسانی و عمیقی تو عمقش داره. ازنظر کارگردانی و فضاسازی و بازی ها هم خوب بود. درمجموع از اون فیلمهاست که هم ساختشون و هم دیدنشون لازمه
یک فیلم بسیار خوش ساخت، ساده، با ریتمی مناسب و محتوای خیلی خوب. بازی فوق العاده و در حدّ اسکار پائول جاماتی و فیلمی که در بخشهای زیادی حرف برای گفتن داره و میتونه در چند بخش نامزد و حتّی برندۀ اسکار باشه. از این دست فیلمهای غنی هستن که سینمای امروز بهش نیاز داره نه فیلمهای پر زرق و برق توخالی که بعضاً از سالها قبل با پروپاگاندای تبلیغاتی و جمع کردن ستاره ها سعی در جذب مخاطب دارن و صرفاً برای منافع مالی یا تحمیل برخی عقاید دارن ساخته میشن. دهۀ هشتاد و نود میلادی بیشتر از این دست فیلمها ساخته میشد. در کلّ، فیلم بسیار خوبی هست، بی سر و صدا و بی ادّعا امّا با ارزش بالا برای دیدن و لذّت بردن، و حتّی آموختن و تفکّر به زندگی...