در جهانی که از هم گسسته و در تاریکی و آشوب فرو رفته است، اسطورهای بیهمتا و افسانهای، یک اَواتار نیمهانسان و نیمهشیر به نام ویشنو، ظهور میکند تا اهریمن را نابود کرده...
من مجموعاً مخاطب بالیوود نیستم اما آثار تاریخیش رو گاهی میبینم
نکتهای در مورد نمره بالیوودی هست که باید بهش توجه کرد:
- رأی زیاد مخاطبانش(خود هندوها)
- تلاش برای به تصویر کشیدن فرهنگ و صنعت فیلمسازیشون
همین دوتا مورد رو چرا کشور خودمون نداره؟!
چندتا فیلم خوب درباره فرهنگ و وقایع تاریخی یا افسانههای خودمون داریم؟
جای به سخره گرفتن و انتقادات بی اساس بهتره سینمای خودمون رو نقد کنیم که جز طنز و مسخره بازی(و شوخیهای جنسی) هیچ مخاطبی نداره
فرهنگ ، تاریخ و تمدّن هند بسیار غنی و کهن هست. قرار نیست ما از همه چی خوشمون بیاد ولی خیلی از همین فیلمهای تخیّلی الان از روی اساطیر هند (که بخشیش با فرهنگ ما یکی هست و اساساً ریشۀ زبان و فرهنگون هم یکیه و جزوفرهنگ هندوایرانی و هندواروپایی حساب میشه) ساخته شدن. همین واژۀ آواتار هندی هست و برای خدایانشون چندین صورتک یا آواتار (که از قضا بعضیاشون رنگ آبی دارن و چه فیلم ویژه ای توسّط چه کسی ساخته شده از این ایده خودتون بهتر میدونید) دارن. اسم این فیلم هم ماهاواتار یعنی آواتار بزرگ هست. ناریسیما هم یکی از تجلّی (آواتار)های ویشنو از خدایان هند هست. ضمناً واژه هندوستان برای شبه قارّۀ هند یا همون بهارت (ه خونده نمیشه) استفاده میشه که شامل پاکستان، سریلانکا، بنگلادش، بوتان و نپال هست.
دلیل نمره بالاش صرفا به خاطراینه که در مورد فرهنگ و اعتقاد مردم هنده و خب با تعداد بالای رای مردم کشور هندوستان امتیازش بالا شده ،چون جذابیت و داستانش مناسب همون مخاطب مردم خودشه از نظر جلوه های بصری و کیفیت هم که از تریلرش میشه دریافت کرد در چه حدیه ، ارزش دیدن آنچنانی نداره اصلا
کره که جمعیّتی نداره پنجاه میلیونه حدوداً. این فیلم هم تا الان فقط چهل هزار رای آورده تو IMDB درحالیکه هند بالای یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر جمعیّت داره، منتهی مردم هند کلّاً فیلم دوس دارن و این انیمیشن هم اونجا نمرات بالایی کسب کرده طبیعی هم هست بخوان ازش حمایت کنن بهرحال اثر کشورشونه
نکتهای در مورد نمره بالیوودی هست که باید بهش توجه کرد:
- رأی زیاد مخاطبانش(خود هندوها)
- تلاش برای به تصویر کشیدن فرهنگ و صنعت فیلمسازیشون
همین دوتا مورد رو چرا کشور خودمون نداره؟!
چندتا فیلم خوب درباره فرهنگ و وقایع تاریخی یا افسانههای خودمون داریم؟
جای به سخره گرفتن و انتقادات بی اساس بهتره سینمای خودمون رو نقد کنیم که جز طنز و مسخره بازی(و شوخیهای جنسی) هیچ مخاطبی نداره